Pokój nr.01 Yuki & Tsuna

Zachichotał widząc jak tego szuka.
-Jeśli ze sobą tego nie przywiozłeś, to znajdziesz tylko na stołówce. Nie martw się i tak nie lubię herbaty. Ale dziękuje za chęci.
Uśmiechnął się łagodnie i przeciągnął, a potem usiadł po turecku na swoim łóżku. Machał lekko ogonkiem na boki i rozglądał się.

-Mam Uśmiechnął się wyciągając z szafki czajnik elektryczny. - Ty myślisz ,że ja nie mam czajnika ? Powiedział uśmiechając się łobuzersko pod nosem. Napełnił czajnik wodą, łożył do kontaktu i włączył wodę by się gotowała. Usiadł na łóżku spoglądając na Yukiego z zawadiackim uśmiechem na ustach.

-Ja nie mam. Nie jest mi tu potrzebny. - Pokazał mu język roześmiany. Rozejrzał się po pomieszczeniu dokładnie. Cóż... Czegoś mu tu brakowało. Muzyki? Tak, to chyba to... Wyciągnął spod łóżka skrzypce i zaczął sobie grać cichutko i delikatnie. Póki i tak nie mieli o czym gadać. Stał tyłem do Tsuny grając sobie i lekko kołysząc bioderkami w rytm melodii.

Uniósł jedną brew do góry widząc jak chłopa gra na skrzypcach. W sumie on nie jest w niczym szczególnie uzdolniony. Śpiewanie, granie to nie jego bajka co prawda umie rysować, ale to rysowanie do szuflady. Po części wstydzi się pokazać rysunków by go nie skrytykowali ,ale z drugiej strony tak jest mu dobrze więc nie musi nic zmieniać. Kiedy woda się wyłączyła spojrzał na Yukiego.To chcesz herbatę ? Albo kawę ? Nic innego nei mam Powiedział do niego spokojnym tonem.

Słysząc pytanie skończył grać i podszedł do Niego.
-Um... Nie dziękuje. Mówiłem już. - Uśmiechnął się i pocałował go w policzek.
-Nie kłopocz się dla mnie. - Puścił mu oczko, a potem wrócił na swoją część pokoju.

Spojrzał na chłopaka i lekko zdziwiony po chwili wzruszył ramionami. Sam zrobił sobie zwykła herbatę i położył na stolik. Usiadł pod ścianą i mając szkicownik i ołówek zaczął rysować mając słuchawki w uszach. W sumie to mu się nudziło strasznie i nie miał co robić, więc rysowanie aktualnie było jedynym sposobem na nudę. Rysował w swoim tempie, nawet nie miał pojęcia co z tego wyjdzie.

Kociak nie chciał mu przeszkadzać. Poza tym i tak musiał wyjść. Czemu? Musiał pogadać z być może przyszłym szefem, no i pewnie się z nim spotkać. No więc wziął kurtkę, pomachał Tsunie, a potem skierował się do wyjścia machając ogonkiem na boki. Potem jeszcze będą mieli dużo czasu na bliższe poznanie się. W końcu są razem w pokoju prawda? Tak czy tak... Wziął jeszcze skrzypce i wyszedł.

z/t

Spojrzał na chłopaka i lekko dłonią mu odmachał z sztucznym uśmiechem na ustach. Kiedy chłopak zniknął za drzwiami ziewnął znudzony i powalił się na swoim łóżku -Jezu nuda Mruknął pod nosem sam do siebie. W sumie mógłby się przejść i zobaczyć co jest w okolicy, ale teraz ma lenia i mu się nie chce. Więc na razie sobie tutaj poleży i popatrzy w sufit, który teraz i ten jest całkiem interesujący.

Wszedł powoli do pokoju. Spojrzał na Tsunę i uśmiechnął się lekko. Ściągnął kurtkę, czapkę i buty. To ostatnie zostawił przy wejściu, żeby niczego nie poniszczyć, ani nie pobrudzić. Kurtkę i czapkę schował do swojej szafy.
-Jestem! - Powiedział wesoło. Schował skrzypce pod łóżko, a potem podszedł do Tsuny.
-Co tak leżysz? Pogramy w coś? - Spytał pogodnie kładąc się od tak obok Niego i chichocząc.

Leżąc na łóżku przysnęło się, ocknął się chwilę wcześniej niż Yuki wrócił do pokoju. Otworzył oczy i ziewnął zaspany, spojrzał na niego i poczochrał jego włosy.- W co chcesz grać ? Spytał zaspany wtulił twarz w klatkę Yukiego i zamknął oczy . Oddychał spokojny lekko przysypiając.

Zawstydził się kiedy położył mu się na klatce. Aż mu serce mocniej zabiło.
-Em nie ważne. Śpij, prześpię się z Tobą dobrze? - Spytał łagodnie i zaczął mu nucić cichutko kołysankę. Miło tak z kim czasem poleżeć. Zamknął oczka śpiewając ślicznie. Miał lekki uśmiech na ustach. Co jakiś czas zerkał na Tsunę, żeby zobaczyć, czy zasnął, a potem sam Yuki zasnął.

Mruknął coś cicho i nosem trącił jego sutek kilka razy. Po chwili udało mu się usnąć, kiedy ten śpiewał mu kołysankę. Mruczał cicho pod nosem bardzo cicho w czasie snu. Nie miał zamiaru się gdziekolwiek ruszać. Spał smacznie wtulony w Yukiego jakoś spokojniej mu się spało kiedy w pobliżu była druga osoba.

Spał obok Niego słodko. Ocknął się po dwóch godzinach i słodko ziewnął. Wstał powoli, by go nie obudzić. Poszedł do łazienki wziąć porządny prysznic. Potem wrócił tylko w ręczniku. Podszedł do szafy i wygrzebał sobie ubranie. Myśląc, że Tsuna śpi ubrał się tutaj stojąc tyłem do Niego. Pewnie zdążył się na oglądać.

Mruknął coś niezrozumiałego kiedy jego podusia zniknęła. Obrócił się na drugi bok śpiąc dalej smacznie. Po chwili obrócił się na brzuch i otworzył oczy ziewając głośno , ręką zasłonił sobie usta. Leżąc tak spojrzał na Yukiego na wpół nagiego. Najpierw pomyślał, że to mu się śni, lecz po chwili zagwizdał cicho ciekawy jak na to zareaguje chłopak. Wytarł z oczu śpiochy które mu został a po chwili przyglądał się ciału Yukiego.

Całe szczęście założył bieliznę. Na gwizdnięcie zrobił się cały czerwony i spojrzał na Niego.
-N.. No wiesz co?- Spytał oburzony i obrażony. Ubrał się szybko i usiadł na swoim łóżku. Nikt nigdy nie gwizdał na Jego widok, stąd takie zawstydzenie.
-Wyspany?- Spytał chcąc zmienić temat.

-Hm wiem co jesteś słooodki Uśmiechnął się zaspany specjalnie przedłużając literkę "o". Uśmiechnął się pod nosem patrząc na jego minkę, która była urocza. -Tak jesteś wygodna poduszką. Puścił chłopakowi perskie oczko i zaśmiał się cicho pod nosem. W sumie częściej mógłby oglądać taką twarz jaka jest u Yukiego.

Nie patrzył na Niego, bo był zbyt zawstydzony.
-To dobrze... Znaczy dobrze, że się wyspałeś. - Poprawił się szybko. Spojrzał na Niego i mimowolnie jakoś tak... Uśmiechnął się słodko.
-Chcesz tak dalej na mnie leżeć? Czy wstajemy? - Spytał łagodnie i potargał go lekko.

-Hmm kto wie? kto wie? Odpowiedział niezbyt precyzyjnie. Palcem jeździł po klatce kociaka "przypadkowo" podrażnił najpierw jeden, a potem drugi sutek Yukiego uśmiechając się pod nosem zadowolony. Chuchnął lekko w stronę sterczących sutków , po chwili położył się obok i wyciągnął się leniwie ziewając jednocześnie. Wsunął ręce pod głowę patrząc na twarz Yukiego ciekawskim wzrokiem.

Yuki obserwował go dokładnie z lekkim uśmiechem, ale kiedy zaczął mu tak jeździć palcem po ciele westchnął słodko. Odwrócił wzrok i spalił się ze wstydu.
-Przestań! - Bąknął zawstydzony. Kiedy był wolny położył się na brzuchu wypinając się słodko i chowając głowę pod poduszkę. Przynajmniej do czasu aż mu rumieńce nie znikną. Machał ogonkiem powoli na boki. Jeny... Ludzie chyba lubią zawstydzać Yuki'ego. Robią to niemal na każdym kroku! Westchnął kiedy poczuł, ze nie ma rumieńców wylazł spod poduszki. Spojrzał z nadętymi policzkami na Tsune. Usiadł na łóżku i przeciągnął się.
-No weeźź... Poróbmy coś razem, we dwóch. Prooszę! - Powiedział przymilając się do Niego.

Zaśmiał się wesoło pod nosem patrząc na jego reakcje. Kiedy wyszedł spod kołdry poczochrał mu włosy.-Nie wiem, co masz na myśli ? Gra albo co ? Spytał ciekawy choć w głowie miał już taki niecny plan by podokuczać Yukiemu i sprawić by się cały rumienił. Ale to może zrobi w nieco późniejszym czasie na razie zobaczy jak to wszystko się potoczy.

-No właśnie nie wiem... Może masz jakiś pomysł hm? - Spytał siedząc sobie obok Niego. Oparł się lekko o Niego tym samym przygniatając go do łóżka. Chociaż czy przy Jego wadzę i posturze da się kogokolwiek przytwierdzić do czegokolwiek?
-To jak? - Spytał pogodnie i wesoło.

-Właściwie to nei mam Wzruszył ramionami obojętny i połaskotał Yukiego po tali. I palcem jeździł w górę i wzdłóż, aż do sutka drażniąc go, a potem na drugi sutek,a potem znowu na talię. Robił to lekko i obojętnie. -Pasjans, albo nie tysiąc, albo makao ? Powiedział po chwili ciszy z lekkim uśmiechem na ustach palcem drażniąc sutek chłopaka dłuższa chwilę,a potem odsunął rękę okładając ją na biodrze chłopaka.

Jęknął cichutko i odsunął nieco się od Niego. A raczej ułożył tak, żeby mu było ciężko sięgać do sutków kociaka. Zawstydzony spuścił wzrok na swoje dłonie, które trzymał na kolanach.
-Może być makao. W nic innego nie umiem. - Przyznał szczerze. Bo i niby z kim miał grać? A no dobra... Jeszcze w wojne potrafił grać.
-Masz karty? - Spytał wstając z Niego.

-Mam- Wyjął z szuflady talię kart nowych jeszcze nie używanych,. Zdjął folię i wyjął je z opakowania. Usiadł po turecku na łóżku i zaczął tasować karty. Kiedy je przetasował rozłożył karty po pięć i jedną na środek,a talię położył obok tak by się nie rozwaliła przypadkiem. Wziął swoje karty do ręki uśmiechając się tajemniczo pod nosem. -Gramy o coś ? Spytał po chwili zaciekawiony.

-Możemy. A o co chcesz? - Spytał biorąc karty do rąk i układając je sobie ładnie.
-A ten... Gramy na schodki? Czy tylko jedna karta zawsze? - Dopytał jeszcze. W końcu zasad tej gry było w opór! Uśmiechnął się słodziutko. Aż chciało mu się zrobić coś zbereźnego.