Sala gimnastyczna

Sala gimnastyczna była wielka, posiadała wszystko co trzeba, aby zaspokoić wszelakie gusta i pomysły sportowców jak i zwykłych ludzi z niej korzystajacych. Miała duże okna i była świetnie oświetlona. Posiadała pełne boisko do koszykówki, jak i do piłki siatkowej oraz znajduje się tam również boisko do piłki halowej. Pod ścianami stały rzeczy potrzebne do użytkowania sali. Znależć tak też można było pełne stacje ćwiczeniowe do dyspozycji uczniów jak i kadry nauczycielskiej.

Eiji wszedł do sali wraz z Yukim i zachwycił się nią. Była wielka i w pełni wyposażona. Miał już wizję jak będzie malował Yukiego, gdy on będzie ćwiczył albo po prostu siedział w otoczeniu tego wszystkiego. Eij uważał iż sceneria Sali gimnastycznej jest ciekawa. - w co chcesz pograć ? - spytał chłopaka trzymając go za rękę i zastanawiając się jak spędzić teraz czas.

Lisekm popatrzył na kotka i widzac jego niechęć i słyszać to w słowach pomyślał przez chwilę i rzekł - a może zamiast grać potańczymy?- Westchnął i podszedł do kantorka i wyciągnął wieże i głośniki. Podszedł z tym w jeden koniec sali i podłączył do prądu. Przywołał Yukiego do siebie i spytał - jak chcesz tańczyć , masz jakiś konkretny taniec na myśli, czy może coś szalonego?- W sumie dawno z nikim nie tańczył nie licząc w pokoju chłopaka. Może to i lepiej jak zatańczą, przynajmniej będzie więcej zabawy, uśmiechnąl się zachęcająco do Kotołaka.

- Walc mówisz?- spytał aby się upewnić. Uśmiechnął się lubił tańczyć , walc był dość prostym tańcem, trzeba było tylko sie odpowiednio ruszać. - no to koteczku mój drogi zatańczymy walca- powiedział z uśmiechem. Włączył odpowiednią płytę i już miał stawać jak uysłyszał cicho wypowiedziane słowa o byciu przyjacielem i nie zasługiwaniu. - Czemu miałbyś nie zasłużyć na przyjaźń Yuki? Jesteś miłym, sympatycznym, ładnym chłopcem, który jest słodki uroczy i aż grzech nie być twoim przyjacielem- powiedział i przytulił chłopaka do siebie. Podszedł tylko na chwile i włączył muzykę.

Uśmiechnł się i powiedział z błyskiem w oku - jesteś i słodko się oburzasz, aż mam ochotę cię pocałować mówiąc to Eiji spalił przysłowiowego buraka. Przytulił Yukiego i pocałował go w policzek zawstydzony własnymi słowami. Ustawił się odpowiednio i zaczął prowadzić we końcu jako starszy ma taki obowiązek. Tańczył cały czas patrząc w oczy partnera w tańcu i uśmiechając się. Na poczxątku nie umiał się dopasowac z chłopakiem ale po chwili złapał rytm i prowadził Yuki-chan po kole obracając się z nim odpowiednio. Ruszali się tak jakby robili to od zawsze i od zawsze byli partnerami rozumieli się bez słów. Eiji nie musiał w ogóle martwić się cokolwiek mógł swobodnie rozmawiac co też czynił. - Swietnie tańczysz Yuki-chan, i śliczniwe wyglądasz w tańcu.- powiedział.

Eiji widząc stan partnera nie mówił już nic aż do końca tańca . Cały czas się uśmiechał i zachwycał pięknem tańca a może bardziej pięknem Yukiego, gdyż nie mógł oderwać oś niego wzroku. Cały taniec też nie mógł.się pozbyćslodkiego zatwierdzenia swoimi słowami. Pod koniec odpowiedział tańca - a ależ oczywiście, że tak, nie chciałem zawstydzające Yukiego-chan.wiem kiepski jestem w komplementach, zazwyczaj nie umiem ich mówić.a ale to co powiedział Eiji to prawda.- Po czym się uśmiechnął słodko do Yukiego. - co teraz o piękności chcesz robić ? - spytał mając nadzieję iż nie przesadził i nie speszył całkowicie Yukiego, bo nie wiedząc czemu większość jak nie wszyscy po jakimś czasie odpuszczali sobie znajomość z liskiem.

-Można pójść na trybuny i pogadać - stwierdził i pociągając Yukiego za rękę udało na nie. Usiadł na ławce Poczekał aż chłopak usiądzie koło niego i patrząc na Niego spytał - Może coś o sobie powiesz Yuki-chan- . Po czym skierował wzrok przed siebie. Po chwili usłyszał głos Yukiego,więc się do niego obrócił słuchając uważnie .

Lisek popatrzył na chłopaka i pomyslał cwaniak jak się wymigał. Uśmiechnął się i spytał -skąd jeste Yuki , ile ma lat czy ma rodzenstwo, - Eiji był ciekawy histori nowego przyjaciela. Przyglądał Mu sie i nauczyciel stwierdzał iż ma szczęście, że spotkał kotka na swojej drodze. Yuki bardzo pomógł Eiji'emu sie ogarnąć po jego wędróce i samotności. Przeciagnął sie i uroczo pokazał sie zmarszczony nosek, lisek kichnął pokiwal głową i pomyślał nad tym co mu powiedział kot

Eiji popatrzył na Kotołaka i sie uśmiechnął. - pewnie iż Cię odprowadzę, ale czemu tylko do korytarza?- ciekaw był jakąż to pracę sobie załatwiał Yuki-chan. Wstał i podając rękę towarzyszowi skierował się do wyjścia z sali. Uśmiechając się nagle poczuł iz Yuki szybciej zaczął iść. Nie zdąrzył się spytać o co chodzi a chłopaka już nie było. - pewnie strasznie mu zależy na tej pracy skoro tak się śpieszy po papiery- Przypomniał sobie jak sam latał tak ze wszystkim byle zdąrzyć i mieć to co potrzebne a często i więcej. Westchnął i powoli skierował się na korytarz na pierwszym pietrze.

z/t x 2 <3