Gabinet pilęgniarki

Gabinet był dużym pomieszczeniem z wielkim oknem, miał on ściany w kolorze błękitu z nutką zieleni, aby pacjenci nie byli zdenerwowani jeszcze złymi kolorami. Tuż przy oknieza którym był widok na fontannę, było biurko zastawione teczkami uczniów. Po prawej stronie od drzwi była kozetka, na której chorzy, zranieni i potrzebujący pomocy uczniowie, jak i kadra nauczycielska mogła usiąść i położyć się. Koło niej stała szafka pancerna zamykana na klucz z lekarstwami i przyborami do odkażania ran, opatrunki i wszelakie inne rzeczy związane z pracą pielęgniarki. Na przeciwległej ścianie znajdował się kran ze zlewem do mycia rąk.w niedalekiej odległości od kranu znajdował się autoklaw służacy do dezynfekcji sprzętu, którym posługuje się pilęgniarka. Przy łączeniu się ścian z oknem i tej, przy której była kozetka znajdowały się drewniane ciężkie drzwi, za którymi był pokój pielęgniarza.

Ejii prowadził chłopaka w stronę gabinetu, co chwilę sprawdzając czy za nim idzie. Widząc zaciekawienie na twarzy kotołaka, uśmiechnął się po lisiemu. Po krótkim marszu doszli do miejsca i Eiji odwinąl kitkę w ręki chłopaka i nacisnął klamke aby otworzyć drzwi. Wchodząc odwrócił sie do chłopaka i ruszając ogonkiem zapraszał do wejścia za nim. Będąc w środku przemienił sie lis w człowieka i nerwowo patrzył na reakcje jego pierwszego pacjenta. Ze zdenerwowania zawinął ogon wokóło własnego ciała i położył uszka po sobie.

-Nic się nie stało,to ja się nieodpowiednio zachowałem - zawołał Eiji -mam nadzieję iz nie jesteś zły za to iż przekroczyłem granicę uczeń-nauczyciel prawda? - spytał się przejęty i słodko zarumieniony. Uszka mu drgały ze zdenerwowania i obserwował, czy przypadkiem chłopak mu nie ucieknie z krzykiem. Owinąl się kitką i tarmosił końcówkę ogona w oznace zdenerwowania i zarzenowania. -ach tak miło mi ...Eiji jestem i nie żaden pan..jestem niewiele starszy od  ciebie Yuki..bo mogę mówić ci po imieniu.nee - zapytał i położył znowu uszka po sobie oczekując odpowiedzi. Byleby tylko nie była negatywna, byleby nie powiedział nie..proszę zaczał błagać w myślach.

Odetchnął z ulgą widząc iz chłopiec nie uciekł. Uśmiechnął się na słowa Yukiego i powiedział - ja też się z Toba świetnie bawiłem, wspaniale drapiesz po brzuszku..i..- urwał w połowie zdania zdając sobie sprawę jak to brzmi. Zaczerwienił się cały ze wstydu. Jego ogon ruszał się swobodnie i nagle zahaczył o ogonek kotołaka. Eiji się zarumienił i spuścił wzrok nie wiedząc jak to chłopak odbierze.
Słysząc jak go nazwał -sama to od razu powiedział - żadne Sama jestem Eiji możesz mowic do mie  Eiji-kun -
Widząc jak się rozgłada spytał - lubisz chemie i biologie ? coś sądze iż będzie Yuka częstym gościem Eij'ego - uśmiechnąl się i powiedział -tak jestem nową pielęgniarka czy też pielęgniarzem, nie przeszkadza mi jak ktos mówi o mnie pielęgniarka - powiedział i uśmiecjhnął się do Yukiego

Czując jak chłopiec opłótł jegoogon swoim troszkę się uspokoił. -Fajnie iż myślisz nad takimi studiami, tylko wiesz są one baardzo trudne i długie- usiadł koło niego nagle się zerwał i powiedział - poczekaj chwilę - po czym pobiegł do swojego pokoju, które było za drzwiami. Po chwili wrócił z rEcznikiem puchowym, i ubraniami. Podszedł do Kota i powiedział -zapomniałem iż byłeś zmarznięty, cop ze mnie za pielęgniarka.., trzymaj moje ubrania powinny byc dobre- zaczął mu wycierać włoski. - Nie pielęgniarką jestem dwa lata, a od dziś zaczynam pracę w tejże szkole, więc pewnie będziemy się często widywać Yuki-chan - powiedział i się uśmiechnął. - Ile mam lat? a na ile ci wygłada Eiji? - spytał figlarnie łapiąc ogonem ogonek chłopaka.

Gdy usłyszał mruczenie aż mu ciarki przeszły po plecach uwielbiał wsłuchiwać się w mruczenie. Poczekał az się przebierze za zasłonką, siedząc chichotał sobie pod nosem. - hihi nie trafiłeś koteczku, Eiji ma 21 lat, choźć wygłada dużo młodziej, kiedyś mu powiedzieli iż wygląda na 15, miał wtedy 19- uśmiechnął się na to wspiomnienie. Gdy kotek wrócił i usiadł z powrotem koło lisa ten nie do końca świadomie owinął swoją kitę wokół ogonka Yukiego-chan. Zastrzygł wesoło uszkami i spytał -a Yuyki w jakiej klasie będzie się uczył?-

Nieświadomie Eiji zaczął kołysać połączonymi ogonkami. - och uczysz sie w klasie artystycznej, Eiji też do takiej chodził, Eij uwielbia malować, czy Yuki-chan interesuje się malarstwem, czy tylko śpiewem? - spytał podekscytowany, uszka miął postawione i drgające śmiesznie, jak mówił to marszczył słodko nosek. -Eiji pomoże rozwinąć talent muzyczny Yukiego, jeśli Yuki będzie chciał.- powiedział słodko zarumieniony nie patrząc na Kotołaka..co miał poradzic iz chłopak mu się spodobał nawet bardzo i robił się wstydliwy i nieśmiały....nie miał dużego doświadczenia w bliższych kontaktach z innymi. och zmęcziony jest Yuki? odpriowadzić cie do Twojego pokoju, czy chcesz się połóżyć na kozetce ewentualnie w moim pokoju? spytał.

Popatrzył na Yukiego i nieśmiało powiedział- mógłbyś mi śpiewać albo grać, ja bym ci mówił czy źle czy dobrze, bo mimo iż malarstwo jest Eiji'ego konikiem to umie grać na instrumentach i zna się na śpiewie, a poza tym mogę szepnąc parę słów komu trzeba aby cię sprawdzono w odpowiednim czasie- . Zarumienił się i powiedział - kiedyś Eij namaluje coś dla Yukiego, dobrze? -. Slusząc o powrocie Yukiego do pokoju troszke się zasmucił, ale zaraz uśmiechnął jest jeszcze tyle dni kiedy mogą razem spędzać czas. - w takim razie Eiji odprowadzi Yukiego-chan ? spytał marszcząc uroczo nosek zakłopotany.