Park

Był to nie duży park z ścieżkami w, ławeczkami aby móc usiąść. W parku było mnóstwo ptaków niezważających na porę roku, czy to zima czy też lato ptaszków jestpełno i mnogo. Koło każdej ławeczki stała lampa ale nie taka aby oświetlic całą ławeczkę tylko aby nadac wieczorami swoisty klimat.

Nie przemilczał, właściwie to chętnie, by mu o tym opowiedział, bo i czemu nie? Ale chyba jednak to Eiji nie chciał słuchać. Maku nie miał niczego do ukrycia. Nigdy nie wstydził się tego kim jest, jaki był i co robił wcześniej. Jego życie, nie było tajemnicą. Słysząc następne pytanie, już miał odpowiedzieć, ale chłopak znów mu nie dał. Zmienił się w lisa i zaczął Maku obrzucać śniegiem. Pokręcił oczyma i zebrał trochę śniegu. Zrobił śnieżkę i rzucił roześmianemu liskowi centralnie w pyszczek.
-Niby masz wiele pytań, ale nawet nie dajesz na nie odpowiedzieć.
Powiedział mu dość pogodnie. Zaraz zaczął zbierać następne kulki ze śniegu i rzucał w Niego, uciekając przy okazji, żeby nie oberwać śnieżką od Niego. Pokazał mu język, dając jasno do zrozumienia, że chętnie się pobawi, no i, że na pewno go nie złapie. Uciekał między pagórki, świeżo odśnieżonej ścieżki i między drzewa oraz ławki, zwinnie unikając Jego ataków. A potem nagle jakoś tak, potknął się i wylądował twarzą w śniegu, co wyglądało komicznie. Podniósł się i potrzepał głową nieco zdezorientowany. Co tak właściwie, przed chwilą się stało? A no, nie ważne! Odwrócił się, żeby zobaczyć jak daleko jest lis.

Zaśmiał się pogodnie kiedy był cały w śniegu. Kiedy się uśmiechał, był całkiem milutki, ale sam Maku nie lubił taki być. Wolał, kiedy ludzie raczej się do Niego nie zbliżają. Kiedy lisek się przytulił pogłaskał go po włosach.
-Straszna z Ciebie przylepa.
Zauważył i potargał go wrednie po grzywce.
-Co chcesz teraz robić?
Spytał go. Pewnie wróci do pytań, na które Maku nawet nie zdąży odpowiedzieć, chociaż kto wie? Może tym razem się uda? Uśmiechnął się do Niego, tak specjalnie tylko dla Niego. Dawno już się tak nie bawił. Zawsze sztywny i chłodny. To jakaś nowość dla Niego.

-A gdzie chcesz iść lisku?
Spytał wstając. Otrzepał tyłek ze śniegu. Trochę mu spodnie zmokły, ale na szczęście całe, więc zbytnio się nie przejmował. Złapał liska za rękę i ruszył w kierunku wyjścia z parku.
-Nie wiem jak Ty, ale ja mam ochotę na pizze.
Powiedział, a nie słysząc słowa sprzeciwu ruszył w odpowiednim kierunku.

z/t obaj.

Słyszą zmęczenie w głosie Maku i jego niechęć do eskapad kiwnął głową na znak iż się zgadza, przecież nie będą na siłe chodzić jeśli jedno z nich jest niechętne i zmęczone i w ogóle wyraża sprzeciw. Dał się zaprowadzić przez Maku do własnego pokoju, lecz wpierw jeszcze zahaczyli o aptekę i chłopak kupił wszystko potrzebne do nadrobienia zaległości w zdrowiu. Eiji jako lisek cały czas był w postaci zwierzęcia i przytulony do torsu Maku grzał się jego ciepłem i owinąwszy kitę wokół jego szyi wyglądali straszliwie uroczo. W końcu dotarli do szkoły, weszli i tam już Eiji zamienił się w ludzką postać, bo jakby ktoś ich zobaczył byłoby źle przynajmniej w takiej postaci, a jako pielęgniarka mógł przyprowadzać kogoś do siebie na badania, czy też prywatnie. W końcu tu pracuje i mieszka, więc innego scenariusza nie ma. - Zahaczymy jeszcze za chwilkę o kuchnie bo jestem głodny i ty pewnie też, a potem idziemy do mnie i robimy co nam się żywnie będzie podobać i na co będziemy mieć przyjemną ochotę- powiedziawszy skierował się do kuchni sprawdzając, czy chłopak idzie za nim.

z.t x2